ÇATIŞMA ÇÖZME BASAMAKLARI
1. Sorunun belirlenmesi ve ifade edilmesi Yaşanan problem ortaya konur. İhtiyaçlar belirlenir. Sorunu yaşayan kişilerin ne istedikleri önemlidir. Belirlenen ihtiyaç ve istekler kaydedilir.
2. Çözüm üretme. ( Ne yapabiliriz?) Bu basamakta, problemi yaşayanlar çözüm önerilerini söylerler. Söylenen önerilerin hiçbiri reddedilmeyerek kaydedilir.
3. Çözüm önerilerini değerlendirme? Yazılan çözüm önerileri tek tek değerlendirilir. Problemi yaşayan kişilerin ihtiyaç ve isteklerini karşılıyor mu, karşılamıyor mu ona bakılır.
4. Karar verme Her iki taraf için de uygun olan çözüm önerisine birlikte karar verilir. Seçilen kararın problemi yaşayan kişiler tarafından kabul edilmesi ve kararın ortak olması şarttır. Yani demokratik bir seçim olmalıdır. Alınan karar kaydedilir.
5. Kararın nasıl uygulanacağını belirleme . Bu kararın uygulanması için nelere ihtiyacımız var, kim neler yapacak, ne kadar süreyle uygulanacak? vb. gibi konular paylaşılır.
6. Değerlendirme . Bir süre beklenir, süre sonunda değerlendirme yapılır.
Uygulanan karar herkesin ihtiyacına karşılık verdi mi? güçlükler yaşandı mı ? Hangi noktada yaşandı? Sonuçtan memnun kalınmadıysa tekrar ikinci aşamaya geçilir.
Anne babalara yönelik çocuk ve ergenlerle doğru iletişim yolları, faydalı bilgi ve öneriler içeren bir blog
30 Mart 2013 Cumartesi
26 Mart 2013 Salı
EN İYİSİ OLMAK
Her şeyin en iyisini olmaya çalışın.
Tepenin üzerinde bir çam olamazsanız,
Vadide bir çalı olunuz.
Fakat!
Dere kenarında en güzel ufacık bir çalı;
ağaç olamazsanız bir çalı olunuz.
Çalı olamazsanız ,bir demet ot olunuz
ve yolları süsleyiniz.
Selvi olamazsanız , bir saz olunuz,
Lakin göl kenarının en güzel sazı.
Yol olamazsan bir patika ol.
Güneş olamazsan bir yıldız ol.
Başarınız yada başarısızlığınız ,
işin büyüklüğüne göre değildir.
Yaptığın işte en iyisi olmaya çalış.
Hepimiz kaptan olamayız .
Tayfaya da ihtiyacımız var.
Bu dünyada hepimize düşen iş bulunur,
İşin büyüğü olur, küçüğü olur.
ve yapabildiğinizin en iyisini yapmaktır... Douglas Malloc
25 Mart 2013 Pazartesi
22 Mart 2013 Cuma
AİLEDE İLETİŞİM
Sağlıklı
iletişimin temelinde çok açılı düşünme biçimi yatar. Kendini anlatma çabasından
önce başkalarını anlama çabaları ön planda gelmelidir. Buna empatik yaklaşım
denir.
Empati;
karşımızdakinin duygu ve düşüncelerini anlamak, onun gözüyle olaylara
bakabilmektir. “Öğretmenime kızdım” der, çocuk “aaaa hiç öğretmene kızılır mı?”
deriz. Burada empati yoktur. Empatide hak verip vermemek önemli değil, önemli
olan karşımızdakini anlamaktır.
Empatide
saygı vardır. Senin bakış açına saygı duyuyorum, seni anlıyorum mesajı verilir.
Karşımızdakini anlamak için de dinlemek önemlidir. Etkin dinlemede iletiyi alan
önce gönderenin duygularını, iletinin ne anlama geldiğini anlamaya çalışır.
Sonra bunun doğruluğunu sınamak için kendi sözcükleriyle gönderene iletir. Bu
iletide değerlendirme, öneri, görüş bildirme, soru sorma yoktur.
Etkin
dinleme insanlar arasında sıcak ilişkiler geliştirir. Duyulduğunu,
anlaşıldığını hissetmek hoş bir duygudur.
Etkin
dinleme çocuğun sorunlarını çözmeyi kolaylaştırır. İnsanlar sorunları hakkında
konuştuklarında çözümü daha kolay bulabilirler.
Çocukla
iletişimin etkili yollarından biri de “ben” dili kullanmaktır. Ana-baba çocuğun
davranışını kabul etmediği zaman, o davranış nedeniyle ne hissettiğini çocuğa
söylerse ileti, sen iletisinden ben iletisine dönüşür.
Sorun
yaratan davranış nedir?
Bu
davranış bizi nasıl etkiledi?
Bu
etkinin bizde yarattığı duygu nedir?
Bu
üç bilgiyi içeren mesaja “ben” mesajı denir.
Örneğin:
Terbiyesiz,
bana nasıl bağırırsın, utanmıyor musun? (“Sen” dili mesajı)
Benimle
böyle konuşman çok ağırıma gidiyor. Kırılıyorum, güceniyorum (“Ben” dili
mesajı)
“Ben”
dili mesajını kullanmak daha etkili olur.
Etkili
iletişimin bir yolu da “kaybeden yok” yöntemidir. Tarafların istekleri
çatıştığı zaman her iki tarafı da memnun edecek orta bir yol bulmak demektir.
Çocuğunu
ayrı ve farklı bir kişilik olarak gören bir ana-baba onun davranışlarının
çoğunu kabullenir. Onun çocuğu için düşündüğü bir kalıp yoktur.
Böyle
bir ana-baba çocuğunun biricikliğini kabul eder. Olabileceğin en iyisi olmasına
izin verir, onu destekler.
Ana-babalara
şunu hatırlatmak gerekir: “Çocuğunuza bir yaşam verilmesi için aracı
oldunuz. Şimdi de çocuğunuzun ona sahip olmasına izin veriniz. Bu yaşamda ne
yapacağına kendi karar versin”.
16 Mart 2013 Cumartesi
PULSUZ DİLEKÇE
Sevgili Anneciğim, Babacığım,
Bütün duygu ve düşüncelerimi dile getirebilseydim, size şunları söylemek
isterdim:
Sürekli bir büyüme ve değişme içindeyim. Sizin çocuğunuz olsam da sizden ayrı
bir kişilik geliştiriyorum. Beni tanımaya ve anlamaya çalışın.
Deneme ile öğrenirim. Bana ayak uydurmakta güçlük çekebilirsiniz. Oyunda,
arkadaşlıkta ve uğraşlarımda özgürlük tanıyın. Beni her yerde, her zaman
koruyup kollamayın. Davranışlarımın sonuçlarını kendim görürsem daha iyi
öğrenirim. Bırakın kendi işimi kendim yapayım. Büyüdüğümü başka nasıl anlarım?
Büyümeyi çok istiyorsam da ara sıra yaşımdan küçük davranmaktan kendimi
alamıyorum. Bunu önemsemeyin. Ama siz beni şımartmayın. Hep çocuk kalmak isterim
sonra. Her istediğimi elde edemeyeceğimi biliyorum. Ancak siz verdikçe almadan
edemiyorum. Bana yerli yersiz söz de vermeyin. Sözünüzü tutmayınca size olan
güvenim azalıyor.
Bana kesin ve kararlı davranmaktan çekinmeyin. Yoldan saptığımı görünce beni
sınırlayın. Koyduğunuz kurallar ve yasakların hepsini beğendiğimi söyleyemem.
Ancak hiç kısıtlanmayınca ne yapacağımı şaşırıyorum. Tutarsız davrandığınızı
görünce hem bocalıyor, hem de bundan yararlanmadan edemiyorum.
Öğütlerinizden çok davranışlarınızdan etkilendiğimi unutmayın. Beni eğitirken
ara sıra yanlışlar yapabilirsiniz. Bunları çabuk unuturum. Ancak birbirinize
saygı ve sevginizin azaldığını görmek beni yaralar ve sürekli tedirgin eder.
Çok konuşup çok bağırmayın. Yüksek sesle söylenenleri pek duymam. Yumuşak ve
kesin sözler bende daha iyi iz bırakır. " Ben senin yaşında iken... "
diye başlayan söylevleri hep kulak ardına atarım.
Küçük yanılgılarımı büyük suçmuş gibi başıma kakmayın. Bana yanılma payı
bırakın. Beni, korkutup sindirerek, suçluluk duygusu aşılayarak uslandırmaya
çalışmayın. Yaramazlıklarım için beni kötü çocukmuşum gibi yargılamayın.
Yanlış davranışım üzerinde durup düzeltin. Ceza vermeden önce beni dinleyin.
Suçumu aşmadığı sürece cezama katlanabilirim
Beni dinleyin. Öğrenmeye en yatkın olduğum anlar, soru sorduğum anlardır.
Açıklamalarınız kısa ve özlü olsun. Beni yeteneklerimin üstünde işlere
zorlamayın. Ama başarabileceğim işleri yapmamı bekleyin. Bana güvendiğinizi
belli edin. Beni destekleyin: Hiç değilse çabalarımı övün. Beni başkalarıyla
kıyaslamayın; umutsuzluğa kapılırım.
Benden yaşımın üstünde olgunluk beklemeyin. Bütün kuralları birden öğretmeye
kalkmayın, bana süre tanıyın. Yüzde yüz dürüst davranmadığımı görünce ürkmeyin.
Beni köşeye sıkıştırmayın, yalana sığınmak zorunda kalırım. Sizi çok bunaltsam
bile soğukkanlılığınızı yitirmeyin. Kızgınlığınızı haklı görebilirim. Ama beni
aşağılamayın. Hele başkalarının yanında onurumu kırmayın. Unutmayın ki ben de
sizi yabancıların önünde güç durumlara düşürebilirim.
Bana haksızlık ettiğinizi anlayınca açıklamaktan çekinmeyin. Özür dileyişiniz
size olan sevgimi azaltmaz; tersine, beni daha çok yakınlaştırır. Aslında ben
sizleri olduğunuzdan daha iyi ve daha değerli görüyorum. Bana kendinizi
yanılmaz ve erişilmez göstermeye çabalamayın. Yanıldığınızı görünce üzüntüm
büyük olur.
Biliyorum, ara sıra sizi üzüyor, belki de düş kırıklığına uğratıyorum. Bana
verdikleriniz yanında benden istediklerinizin çok olmadığını da biliyorum.
Yukarıda sıraladığım istekler size çok geldiyse bir çoğundan vazgeçebilirim;
yeter ki beni ben olarak seveceğinize olan inancım sarsılmasın.
Benden " ÖRNEK ÇOCUK " olmamı istemezseniz, ben de
sizden kusursuz ana-baba olmanızı beklemem. Sevecen ve anlayışlı olmanız
bana yeter.
Sizin çocuğunuz olarak doğmak elimde değildi. Ama seçme hakkım olsaydı, sizden
başka kimsenin çocuğu olmak
istemezdim.
Sevgiler,
Çocuğunuz...
12 Mart 2013 Salı
ÇOCUK VE KİTAP
ZİHİNSEL GELİŞİMİNE YARDIMCI KİTAPLAR ALINÇocuklarınıza kitap alırken, onların zihinsel, dilsel, motor ve sosyal gelişimine yardımcı olacak şekilde seçmeniz gerekir ki; çocukken okunan kitaplar gelecek için bazı düşüncelerin yeşermesi adına çekirdek oluşturur.
ÇOK OKUYAN DA ÇOK BİLİR
Çocuk ne kadar çok kitap okursa o kadar çok düşünce üretebilir; karar alma mekanizmaları hızlanır. Mantık süreci gelişir. Yaşıtlarına göre dikkatini devam ettirme kabiliyeti daha da artar. Çocukların okuduğu kitaplar onların ruh dünyalarını zenginleştirmeli, gelecek adına ümit ve çalışma motivasyonu vermeli.
ÇOCUKLAR SOYUT DÜŞÜNEMEZLER
Okul öncesi çocukların soyut düşüncesi olmadığı için, bazı bilgilerle erken tanışmaları, uygun olmayan resimler görmeleri ruhsal gelişimlerini olumsuz etkileyebilir. Örneğin, çocuğa içinde çok soyut kavramlar geçen, henüz bilmediği metafizik güçlerden bahsedilen büyüler, canavarlar, cinler, cadılar gibi konuları işleyen mesajlar çocuğu korkuya iter, ruh dünyasında anksiyete oluşturur. Hayal dünyası karışır. Gerçekle hayali karıştıran, hayata olumsuz bakan bir sürece girer. Bu dönem hikayelerinde, çocuğun anlayabileceği daha somut kavramlar, daha kısa cümleler olmalı. Çok ayrıntıya girip, çocuğun kendini korkulu, kaygılı hissedeceği olaylar, anılar, hikayeler anlatılmamalı. Hayata umutla bakabileceği, çalışmayı, dürüstlüğü, doğruluğu, yardımlaşmayı, hayatın güzel yönlerini ön plana çıkaran hikayeler anlatılmalı.”
KİTAPLARI ÖNCE SİZ İNCELEYİN
Okuma–yazmayı öğrenir öğrenmez çocuklara her kitabın verilmesi doğru değil. Piyasada bulunan şiddet ve cinsellik içeren, doğaüstü güçlerin çok ağırlıkla işlendiği kitaplar, çocukların hayata bakışlarını yönlendiriyor. Güçlü olanın kazandığı, doğaüstü güçleri olanların ön planda olduğu veya diğerlerine baskı kurduğu anlatılan bir kitabı okuduktan sonra, çocuk kendini güçsüz, yalnız ve depresif hissediyor ve korkuyor. Var olmak için güçlü olmak gerektiğini öğreniyor. Bunun sonucunda, kendini güçlü göstermek için şiddete daha fazla başvuruyor, kitaptaki gibi kendinden zayıf olanlara baskı uygulamaya başlıyor.
RESİMLERDEN BİLE ETKİLENİYORLAR
Çocuklara kitap vermeden önce okuyup incelenmesi gerekir. Çocuğun ruh dünyasını etkileyecek bir olumsuzluğun, onun ileriki yaşlarını da etkileyebilir.
10 Mart 2013 Pazar
Çocuklarda Tırnak Yeme--------------------
Çocuklarda tırnak yeme davranışı rahatlatmak için, merak ya da sıkıntı içerisinde olduklarında, ya da alışkanlıktan olduğu için gözlenir. Tırnak yeme bazı durumlarda yetişkinlikte de devam etmesine karşılık genellikle ergenlik döneminde son bulur. Çocukluk döneminde tırnak yeme gerilim gidermek için çocuk tarafından keşfedilen önemli bir davranıştır. Tüm çocuklarda bir miktar endişe vardır. Okulda yeni bir şey öğrenmek, Bir partide yaşanan sosyal güvensizlik ya da oyun içindeki çatışmalar bu davranışı tetikler.
Tırnak yeme hakkında ne yapmalı
Davranışın altında yatan sebeplerin saptanarak giderilmeye çalışılması faydalıdır. Çocuk bu davranışından kurtulmak istese de bunu başaramaz. Tırnak yeme en zararsız ama en zor bıraktırdığımız davranış problemidir. Diğer sinir alışkanlıkları gibi, tırnak yeme de bilinçsiz olarak gerçekleşir.Alışkanlıkları kırma hakkında konuşun. Çocuğunuzun hangi durumlarda ve zamanlarda tırnak yeme davranışını gösterdiğini fark etmesini sağlayın. Gizli bir hatırlatma üzerinde anlaşın. BU bir kod ya da hafif bir dokunuş olabilir.
Tırnak yeme konusunda ne zaman endişelenmelisiniz?
Nadir durumlarda, tırnak yeme aşırı anksiyete sinyal verebilir. Tırnak yeme davranışına kirpik veya saç çekme ya da diğer endişe verici davranışlar eşlik ediyorsa çocuğunuzun doktorunuza danışın . Bu gibi durumlar, profesyonel danışmanlık yardımı gerektirebilir.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
-
Çocuklarda soyut düşünme, felsefik yaklaşımlar gösterme 12 yaşından önce mümkün olmuyor . Piaget nin “soyut işlemler dönemi” olarak adlandır...
-
İyi niyetli ve yardımsever bir arkadaşımla bir gün doğada gezinirken, kozasından çıkmaya çabalayan bir kelebek gördük. Kelebek kozanın lif...
-
Merhaba sevgili anne babalar. Bugünkü konumuz ev ödevleri ... Ev ödevi , çocuğun okul saatleri dışında evinde yapması için öğretmenleri tar...
Bu Blogda Ara |